Miljoenen minuten misselijkmakende middelmatigheid terroriseren tere kinderzielen met armzalige animatiefilmpjes. Maar je hoeft je kinderen natuurlijk niet te trakteren op Disney en Nickelodeon, waar animatie is als appelsap: een zoethoudertje. Op NPO 3, bij Zappelin, kun je kijken naar Sarah & Eend. Altijd verrassend en verrassend goed. Sarah beleeft avonturen, heel gewone avonturen en heel bijzondere, samen met haar eend. De eend kwaakt (het is een eend, eenden praten niet). De tas en de paraplu praten wel. De sjalotten zingen.
Vandaag met een rozemeter. Die meet hoe roze je bent. Een vriendinnetje, een niet-zo-roze vriendinnetje scoorde eerst niet goed. Toen schreeuwde ze ‘ROZE!’. De meter ging omhoog. Sarah kwam een heel eind, zeker toen ze een dansje deed. De flamingo won, staande op één poot.
Leuk om te zien ook, want – hoewel er een computer aan te pas is gekomen – ziet het er niet gladgestreken uit. Niet nep-3D, maar gelaagd 2D. De stemmen zijn heel plezierig, zowel van de verteller en van Sarah. De verteller is zoals alle vertellers buiten beeld, en ook niet aanwezig als levend karakter in de serie. Maar – uniek – Sarah hoort wel wat de verteller zegt en reageert daar ook op. De verteller stelt vragen en komt met vriendelijke suggesties.
De serie is geschreven door Sarah Gomes Harris en Tim O’Harris. Zoals alle goede animatie: niet alleen voor kinderen. Volgens Wikipedia heeft het zelfs ‘een grote aanhang onder volwassenen’ (met de vermanende oproep ‘referentie gewenst’).