Al jaren kook ik in keramische pannen. Het zijn niet dezelfde pannen als waar ik mee begon, want die zijn kapotgevallen. En dat is dan meteen het nadeel van deze fantastische pannen: hun breekbaarheid. Ze kunnen fenomenaal goed thermische schokken weerstaan, maar geen fysieke. Die thermische schok krijgt zo’n pan als je ’m vanuit de koelkast direct in de oven schuift: daar kunnen deze pannen tegen, al kan het akelig kraken. Maar stoot niet je pannetje uit je keukenkast, want de val van twintig centimeter op een betonnen vloer overleeft dat pannetje niet. Ja, het deksel wel, want de pan eronder werkt als schokbreker. Dus nu heb ik twee deksels over, een daarvan past op een andere pan (van staal) waar ik nooit een deksel bij had en dat andere deksel gebruik ik als ik een kliekje opwarm in de magnetron: het eten gaat op een bord, het deksel voorkomt dat er teveel vocht verdampt en vet in de rondte spat.
Trouwens, ook van de deksels kunnen stukjes afbreken. Ik dacht dat er wat zand achtergebleven was op de andijvie, maar het was toch glas waar ik op zat te kauwen, die ene keer toen ik het deksel tegen de rand van de pan had gestoten. Knapperige stampot!
En toch kopen. Ik heb het over pannen van het merk Pyrex. [Wordt vervolgd.]